Πρόκειται για ένα περιποιημένο γραφικό χωριό (Τούζι) 28 χλμ. δυτικά των Γρεβενών σε υψόμετρο 970 μ. Οι 350 κάτοικοι -μόλις 80 το χειμώνα- ασχολούνται με τον αγροτουρισμό, την γεωργία, την κτηνοτροφία, την τυροκομική, τη μελισσοκομία, παραδοσιακά επαγγέλματα όλα για την περιοχή. Υπάρχουν ακόμη οικοδόμοι και ελεύθεροι επαγγελματίες.

Στα σύνορα με το Δ.Δ. Πολυνερίου βρίσκεται το Καστρί, το Καστρί είναι μια κορυφή 1 χλμ. Δ (1.200 μ.) απ' όπου υπάρχει θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάποιος θρύλος αναφέρει πως ο Μέγας Αλέξανδρος έζησε και έκρυψε σ' αυτό θησαυρό πριν φύγει για την Ασία. Εδώ βρίσκεται η εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων (1914), χτισμένη πιθανότατα πάνω σε ερείπια βωμού.

Από την Αρχαιολόγο - Καθηγήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Δρούγου, έχουν πραγματοποιηθεί ανασκαφές και βρέθηκαν τα θεμέλια των ανακτόρων πόλης της Τυμφαίας χώρας.

500 μ. από το Καστρί συναντάμε την "Γκούντα Τρύπα", που σύμφωνα με την παράδοση επί Τουρκοκρατίας υπήρξε λημέρι του κλέφτη Γκούντα, από τον οποίο πήρε και το όνομά της. Οι Αλατοπετρίτες κατέφυγαν σ' αυτή το 1942 για να προφυλαχθούν από τους Γερμανούς. Έχει δώσει ευρήματα της Νεολιθικής περιόδου, κυρίως τμήματα αγγείων, τα οποία φυλάγονται στο σχολείο της κοινότητας. Στην περιοχή υπάρχουν σπάνια είδη βλάστησης όπως ο ίταμος, η ορεινή φτελιά, η αγριοφουντουκιά, το ημερόκεδρο, η κουφοξυλιά, τα πυξάρια, το κώνειο, η οστρυά και η φλαμουριά.

Η Αγία Παρασκευή (1.150 μ.), η Μαγούλα (1.1 00 μ.), η Νικούλα (1.200 μ.), καθώς και οι τοποθεσίες "Μαρμαρένιος", "Βάλας" και " Τσιβίκα" 2 χλμ. βόρεια της Αλατόπετρας, προσφέρουν εντυπωσιακή θέα. Οι τελευταίες τρεις θέσεις καλύπτονται μάλιστα από παρθένο δρυόδασος. Στο δασωμένο ρέμα του Βαθύλακκου βρίσκουν καταφύγιο αγριογούρουνα, ζαρκάδια, αρκούδες, λύκοι, λαγοί, αλεπούδες, αγριόγατοι, νυφίτσες, κουνάβια κ.ά.

Ο ποταμός Βενέτικος διασχίζει 5 χλμ. της περιφέρειας Αλατόπετρας. Πηγάζει από το Δοτσικό και τη Σμίξη. Σε μια περιοχή κοντά στο ποτάμι έχουν βρεθεί απολιθώματα θαλάσσιων οργανισμών. Το ποτάμι περνά από τα όρια Αλατόπετρας - Προσβόρου, όπου βρίσκεται το "γεφύρι του γκαβού", ένα πολύ παλιό πέτρινο γεφύρι, που όπως λέγεται πήρε το όνομά του από κάποιον τυφλό που σκότωσαν εδώ. Έχει χτισθεί με καλοδουλεμένους ογκόλιθους, έχει ελλειπτικό σχήμα, ενώ από πάνω είναι επίπεδο και πολύ πλατύ (3,5 μ.). Κάτω από το γεφύρι υπάρχουν 20-30 εκατοστά σταλακτίτες και δίπλα σώζονται ερείπια, πιθανότατα τούρκικου φυλακίου.

Κοντά στο ποτάμι υπήρχαν παλιά νερόμυλοι που λειτουργούσαν μέχρι το 1950, ένας μάλιστα μέχρι το 1980. Σήμερα στην Αλατόπετρα σώζεται ο "Μύλος Μπακόλα" 3 χλμ. ανατολικά του χωριού.

Στην ίδια περιοχή συναντάμε τις τοποθεσίες Αυγότοπο και Κεραμίδα, απέναντι από έναν καταρράκτη που σχηματίζεται στο Βενέτικο. Τα σημεία αυτά προσφέρουν απολαυστικό θέαμα της γύρω περιοχής.

Πολλές είναι οι πηγές της περιοχής, στις οποίες η πρόσβαση γίνεται από μονοπάτια. Αυτό αποτελεί τέλεια αφορμή για εκδρομές και πεζοπορία μέσα στην πανέμορφη φύση της Αλατόπετρας. Τέτοιες είναι οι: "Μπαμπάνι πηγάδι" 2 χλμ. ΒΑ, "Στα 3 πηγαδούλια" 1 χλμ. ΒΔ, "Καψάλα" 1,5 χλμ. ΒΔ, "Πλάκα" 2 χλμ. ΒΔ, "Αγριοκαστανιές" 2 χλμ. ΝΑ και "Πλάτανος" 700 μ. Ν-ΝΔ.

Πολλές είναι επίσης και οι βρύσες του χωριού. Η Αλατόπετρα ως το '50- '55 υδροδοτούνταν από τη βρύση "Σιώποτος" στην είσοδο του χωριού από Γρεβενά. Είναι πέτρινη και καλοσυντηρημένη, όπως και η βρύση στη διασταύρωση προς Πρόσβορο. Η βρύση στην κεντρική πλατεία του χωριού χτίστηκε το '96, ενώ η βρύση στη "φτέρνα" (ονομάστηκε έτσι από τη θέση στη οποία βρίσκεται, στην άκρη του χωριού) χτίστηκε γύρω στο 1950. Εκεί κοντά σώζεται ένα καλντερίμι, που σύμφωνα με την παράδοση κατασκευάστηκε με διαταγή ενός Τούρκου Αγά προς αποφυγή των λασπών. Η βρύση "Καρυά" στην ανατολική άκρη του χωριού χτίστηκε το '55.

Μέσα στον οικισμό του χωριού συναντάμε την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα (1880), στο ρυθμό της βασιλικής, με φλύσχη και μάρμαρο στην εξωτερική της κατασκευή, που προσφέρουν μια όμορφη εναλλαγή χρωμάτων και υλικού. Διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο και στα μαρμάρινα αγκωνάρια υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου δίπλα στο χωριό, που χτίστηκε πρόσφατα στη θέση παλιότερης. Από τον παλιό ναό σώζονται ογκόλιθοι που φέρουν επιγραφές. Ένας θρύλος αναφέρει πως κάποιος Τούρκος Μπέης καταδίωκε μία ελληνίδα, η οποία ανέβηκε πάνω σε βράχο προτιμώντας να σκοτωθεί παρά να του παραδοθεί. Πριν απ' αυτό είχε περάσει μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, τάζοντας μια οκά λάδι για τη σωτηρία της. Ο μπέης άκουσε το τάμα της και έταξε στην εκκλησία 5 οκάδες λάδι προκειμένου να συλλάβει το θύμα του. Ο άγιος άκουσε την παράκληση της κοπέλας και την ώρα που αυτή ήταν έτοιμη να πέσει στο γκρεμό, ο βράχος άνοιξε και εκείνη εξαφανίστηκε μέσα του.

Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου είναι χτισμένη πάνω σε ερείπια αρχαίου κτίσματος. Στα όρια του χωριού με το Πολυνέρι βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, όπου γίνεται εκκλησιασμός στις 26 Ιουλίου (ημέρα που τιμάται η αγία), διάκλιση, δωρεάν διανομή φαγητού στους παρευρισκόμενους από τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού (βραστή γίδα ή πρόβειο και γιαχνί) και ακολουθεί χορός και τραγούδι. Την επόμενη ημέρα (27/7) γίνεται εκκλησιασμός και δημοπράτηση εικόνας στον 'Αγιο Παντελεήμονα. Από τις 25-27 /7 κάθε βράδυ στην πλατεία του χωριού διεξάγεται παραδοσιακό γλέντι. Πιο πριν, μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλατόπετρας διοργανώνει μουσική παραδοσιακή βραδιά στην πλατεία.

Τα έθιμα που αναβιώνουν εδώ είναι τα Ρογκατσάρια την Πρωτοχρονιά και ο Φανός τις Απόκριες. Το Σάββατο του Λαζάρου τα κορίτσια του χωριού μαζεύουν αυγά τραγουδώντας τα κάλαντα και την Μεγάλη Πέμπτη κάνουν το ίδιο τα αγόρια. Την Κυριακή του Πάσχα και τις επόμενες ημέρες οι κάτοικοι τραγουδάνε γύρω από την εκκλησία πολυφωνικά και γίνεται μικτός χορός.