Μια κωμόπολη πάνω στον άξονα της Εθνικής οδού Λαμίας – Καρπενησίου. Ο Άγιος Γεώργιος Τυμφρηστού βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νομού Φθιώτιδας και συνορεύει ανατολικά με το Δήμο Μακρακώμης, νοτιοανατολικά με το Δήμο Σπερχειάδας και δυτικά με την κοινότητα Τυμφρηστού.

Ο Άγιος Γεώργιος προήλθε από τρεις οικισμούς, με κυριότερο αυτόν της Ζιώψης, όπου σώζονται ακόμη σε καλή κατάσταση αρκετές κατοικίες με τα πανύψηλα πλατάνια στο κέντρο του οικισμού και τις πέτρινες βρύσες με το γάργαρο νερό. Μετά τη διάνοιξη του δρόμου Μακρακώμης -Καρπενησίου το 1884 άρχισε σταδιακά και η συγκέντρωση των κατοίκων στον σημερινό Αγιο Γεώργιο και ολοκληρώθηκε το 1923.

Η περιοχή του Δήμου Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού κατοικήθηκε από πολλούς και ποικιλώνυμους λαούς από τα πανάρχαια χρόνια. Πελασγοί ονομάζονται οι αρχαιότεροι κάτοικοι της Στερεάς Ελλάδας, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου. Αυτούς αναγνωρίζει ως προπατορές του κι ο Τυμφρήστιος - Φθιώτης ήρωας Αχιλλέας.

Πριν από τους Τούρκους πέρασαν από τούτα τα χώματα λογής -λογής εχθροί κατακτητές: Γαλάτες, Σλάβοι, Βούλγαροι, Βενετσάνοι, Φράγκοι, Κατελάνοι κι Αρβανίτες, που κατατυράννησαν τους κατοίκους μα δεν κατόρθωσαν να τους κάμουν να αλλαξοπιστήσουν. Οι Τυμφρήστιοι έμειναν Έλληνες κι ορθόδοξοι χριστιανοί, με καθαρή ελληνική γλώσσα κι ελληνικά ήθη και έθιμα, αφού αφομοίωσαν κι όλους εκείνους που κατοίκησαν μαζί στα χωριά τους.

Στα Διπόταμα, συμβολή των δύο μεγάλων παραποτάμων του Σπερχειού, Καψιώτη και Παλιοκαστρίτη δόθηκαν πολλές μάχες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του ΄21 καθώς και κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944.

Ο Δήμος Αγίου Γεωργίου σήμερα περιλαμβάνει τα χωριά Πιτσιωτά, Πτελέα, Περίβλεπτο, Παλαιόκαστρο, Νεοχώρι, Μεσαία Κάψη, Μερκάδα, Μεγάλη Κάψη, Μαυρίλο, Δίκαστρο, Βίτωλη, Άγιος Γεώργιος.

Στην περιοχή θα επισκεφθείτε το κτίριο του Γυμνασίου-Λυκείου με τον όμορφο περιβάλλοντα χώρο, τα κτίρια του Ξενώνα και του Αγροτικού Πολυδύναμου Ιατρείου, δίπλα στο Σπερχειό, δένουν αρμονικά τη φύση με την παροχή υπηρεσιών.

Επισκεφθείτε την κεντρική συνοικία με την πετρόχτιστη εκκλησία προς τιμή του πολιούχου Αγίου Γεωργίου (1923), τα καταστήματα με τα παραδοσιακά λουκάνικα, οι καφετέριες, τα καφενεία, αλλά και τα υπόλοιπα καταστήματα κάνουν τον Αγιο Γεώργιο ένα μικρό αστικό κέντρο.