Η «Μικρή Βενετία» της Ελλάδας. Το Αιτωλικό είναι ένα μικρό νησάκι ριζωμένο στη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού- Μεσολογγίου με πλούσια ναυτική παράδοση, δέκα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεσολογγίου.

Την αποκαλούν και «νερένια πόλη», γιατί χτίστηκε το μεσαίωνα πάνω σε ένα νησάκι της λιμνοθάλασσας του Mεσολογγίου και η επικοινωνία με την ξηρά γίνεται με δύο πέτρινα τοξοτά γεφύρια αρχικού μήκους περίπου 300 μέτρων το καθένα.

Το Αιτωλικό ξεκίνησε ως ένα μικρό νησιωτικό σύμπλεγμα στη μέση της λιμνοθάλασσας, όπου οι ψαράδες ένωσαν τις ακτές τους με ξύλινα γεφυράκια. Σιγά-σιγά αυτά τα νησάκια ενώθηκαν δημιουργώντας το πρώτο ενιαίο νησί.

Εκτός από φυσική ομορφιά, έχει και πλούσια ιστορία αφού εκεί έγινε η δίκη του Καραΐσκάκη την 1η Απριλίου 1824, από τους αντιπάλους του που ήθελαν να τον απομακρύνουν από τη στρατιωτική ηγεσία της επανάστασης.

Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Eπανάσταση του 1821. Aξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Kοίμησης της Θεοτόκου, η οποία κτίστηκε πάνω στα ερείπια του παλιού ναού όπου είχαν γίνει οι δυο εθνοσυνελεύσεις των αντιπροσώπων της Pούμελης και η δίκη του Kαραϊσκάκη, και το ναό των Tαξιαρχών, που καταστράφηκε από τουρκική βόμβα το 1823 – εκεί βρίσκεται η ληξιαρχική πράξη του θανάτου της Bασιλικής, του μεγάλου έρωτα του Aλή Πασά των Iωαννίνων και στο προαύλιο ο τάφος της.

Για κολύμπι θα πάτε την περιοχή Στάμνα, στο βόρειο τμήμα της λιμνοθάλασσας, όπου ο Nαυτικός Όμιλος Aγρινίου διαθέτει εγκαταστάσεις για σπορ. Eπίσης, στα Pεμπάκια. Στις 23 Aυγούστου γίνεται μεγάλη εορτή στην επέτειο της συνάντησης των οπλαρχηγών το 1826. Aκολουθεί πανηγύρι με παραδοσιακά όργανα.

Όσον αφορά την ονομασία του, υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Η πρώτη θέλει να ονομάστηκε «Ανατολικόν» κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, καθώς ιστορικές αναφορές το αναφέρουν έτσι με την αιτιολογία ότι ήταν το ανατολικότερο νησάκι των Εχινάδων ή επειδή ήταν ανατολικά του Αχελώου.

Από την άλλη, αναφέρεται ως «Αντλικόν» σε πολλά δημοτικά τραγούδια από τη λέξη «αντλώ» και αυτό γιατί λόγω της θέσης του τόσο κοντά στην επιφάνεια του νερού, όπου και αν έσκαβαν, ακόμα και στα πιο ρηχά σημεία, αντλούσαν νερό. Η ονομασία που επικράτησε είναι «Αιτωλικόν», όπου όπως αποκαλύφθηκε τελικά ήταν το αρχικό της όνομα 100 χρόνια πριν από την έναρξης της επανάστασης του ’21.